مطالعۀ اثر مهاری چای سیاه و چای سبزcamellia sinensis)) بر رشد باکتری اشریشیاکلی بیماریزا در محیط آزمایشگاه (in vitro)

سابقه و هدف: اثرات ضدمیکروبی چای سبز در مطالعات گوناگون نشان داده شده است. اما مطالعات انجام شده روی اثرات مهاری چای سیاه بر رشد باکتری ها از جمله اشریشیاکلی ((e.coli نسبتاً کم است. هدف از انجام این مطالعه، ارزیابی اثرات میکروبیولوژیکی چای سیاه و سبز بر رشد باکتری e.coli بیماریزا در آزمایشگاه بود. مواد و روشها: عصاره چای سیاه و سبز(گیاه (camellia sinensis به روش پرکولاسیون، تهیه و خشک شد. سپس غلظتهای مختلف عصاره تهیه شد. باکتری در محیط مایع در معرض عصاره با غلظتهای مختلف قرار داده شد. با انتقال روی محیط جامد در زمانهای متفاوت، قابلیت زیست آنها با شمارش پرگنه های حاصله ارزیابی شد. در مرحله بعد، اثرات متقابل عصاره های چای سیاه و سبز با برخی از رایج ترین آنتی بیوتیک های مورد استفاده در عفونتهای گرم منفی به روش آزمون حساسیت باکتریایی (آنتی بیوگرام) با دیسک مطالعه شد. آزمون آنتی بیوگرام به روش دیسک برای دیسک های آغشته به عصاره 11 بار در روزهای مختلف انجام شد. از روی میانگین قطر هاله های پرگنه، مهار رشد محاسبه شد. برای آنالیز آماری از آزمونهای ویلکاکسون و کروسکال- والیس استفاده شد. یافته ها : عصاره های چای سیاه و سبز به طور انتخابی و وابسته به دوز روی آنتی بیوتیک ها اثرات هم افزاینده یا مهاری داشتند. توان آنتی اکسیدانی عصارۀ چای سبز در مقایسه با عصارۀ چای سیاه به طرز معنی داری بالاتر بود. نتیجه گیری: به نظر می رسد که اثرات مهاری چای مستقیماً به توان آنتی اکسیدانی آن مربوط است و پلی فنل های چای در شرایط خاصی به صورت اکسیدان عمل کرده و از این طریق، اثرات مهاری خود را بر رشد سلولی اعمال می کنند. یافته های این مطالعه امکان استفاده از مقادیر مناسبی از چای یا مکمل پلی فنل های حاصل از آن را به عنوان درمان کمکی در بیماران تحت درمان با آنتی بیوتیک ها مطرح می کند.